آیت‌الله العظمی جوادی آملی: دنیا آبروبر است

به گزارش راسخون به نقل از خبرگزاری حوزه /حضرت آیت الله جوادی آملی در شرح فرازی از نهج البلاغه درخصوص دنیا آورده اند: درباره دنیا کلمه «موبی» و «وَبی»را در نهج‌البلاغه می‌بینیدکه فرمود «یَا أَیُّهَا النَّاسُ مَتَاعُ الدُّنْیَا حُطَامٌ مُوبِی». این دنیا غیر از آسمان و زمین است، زمین آیتی الهی است، آسمان آیت الهی است در همین زمین مردان الهی به ولایت رسیدند اولیای الهی به ولایت رسیدند، علما، صدیقین، صلحا، شهدا در همین زمین به مقامات رسیدند، اما بازی‌هایی مثل اینکه  من باید جلو بیفتم، من باید از هر راهی که  شد به آن مقام برسم، من باید به این پست برسم، من باید به این مال دسترسی پیدا کنم این را می‌گویند دنیا.

شما می‌بینید بعضی از این مزرعه‌ها بعضی از علف‌زارها ظاهرش سبز است، اما  حیوانات تا  آن را بو نکنند نمی‌خورند شما دیدید وقتی اسب را  به جایی که علف دارد ببرند اوّل بو می‌کند .غالباً حیوانات این‌طورند اگر گربه چیزی را بخواهد بخورد اول بو می‌کند تا بداند  بد است یا خوب است.

 اینکه خدا فرمود یک عدّه از انسا نها از حیوانات پَست‌ترند برای این است  که اصلاً حلال و حرام برای آنها فرق نمی‌کند. چطور این اسب بو می‌کند آن گربه بو می‌کند ببیند این سمی هست یا نه؟! بد است یا خوب؟!اما برخی‌ها لاابالی‌اند و باکشان نیست  به این حالت «موبی» می گویند.

«موبی» و «وبی» که در نهج‌البلاغه آمده یعنی وباخیز. وبا مثل سرطان و اینها نیست، چرا که اگر کسی سرطان گرفته دیگر آبرویش را نمی‌ریزد، بلکه یک‌دفعه می‌میرد، اما یک انسان مبتلا به وبا گذشته از اینکه مرگ او را تعقیب می‌کند، آبرویی هم برای او نمی‌ماند مرتب باید طاس و لگن بیاورند.

فرمود: دنیا  آبروبر است، آدم وارد هر کاری می‌خواهد بشود، باید حکیمانه باشد،حساب‌شده باشد؛اگر درست باشد وارد ‌شود و در بازی‌ها در دسته‌بندی‌ها در گرایش‌هایی که حساب و کتابی ندارد وارد ‌نشود.